براي دخترم

  جهان، بی خنده های تو معنا نخواهد داشت. اگر تو نباشی، هیچ بهاری ـ حتی اگر لبریز شکوفه باشد ـ دیدن ندارد.

اگر تو نبودی، باران ها همه دلگیر می شدند و هیچ مادری عاشقانه زیر باران ها، بی چتر لبخند نمی زد. اگر تو نبودی، آسمان با همه حجم آبی اش، در چشم های همیشه خیس هر پدری، دلگیرتر از چهار دیواری کوچکی می شد که به زندانی کوچک بیش نمی ماند

دختر نازنینم

گفتنی ها ی زندگی بسیار است و

نا گفتنی ها بیشتر...

برایت با عشق نوشتم

پس تو نیز با عشق بخوان

هر زمان که دوست داشتی بخوان..

و من

نگاهم به آینده ای روشن است

تا شاید روزی

با دیده ی بیناتر از امروز بازهم بنویسم